پردیس جهادی

درباره پردیس جهادی

با توجه به ناکارآمدی و شکست برنامه‌های متمرکز و سیاست‌های بالا به پایین دولتی برای کاهش فقر و محرومیت، برنامه های اجتماع محور مبتنی بر توانمندسازی برای مبارزه با فقر مورد توجه بیشتری قرار گرفته است. در رویکرد اجتماع محور، توانمندسازی محرومین و مشارکت آن‌ها در فرآیند رفع فقر اهمیت ویژه‌ای می یابد. یکی از نهادهای اجتماع محور که در سال‌های اخیر فراغ از سیاست‌های دولتی با هدف رفع محرومیت در کشور به فعالیت می‌پردازد، حرکت‌های داوطلبانه سازمان‌های مردم نهاد و جهادی است.

سازمان‌های مردم نهاد به عنوان سازمان‌های غیر رسمی، با هدف جلب مشارکت مردم در تعیین سرنوشت خود از طریق توانمندسازی در ابعاد مختلف، نقش موثری را ایفا می‌کنند و جایگاه ویژه‌ای در توسعه دارند. این سازمان‌ها به دلیل ارتباط تنگاتنگ با آحاد مردم و جلب اعتماد آنها، می‌توانند در کنار دولت به عنوان یک بازو فعالیت کنند. اصل مشترک تمامی مراکز غیر دولتی، همیاری مردم در جهت دستیابی به توسعه پایدار است. چرا که آن‌ها در قالب تشکل های خودجوش مردمی، نمود پیدا کرد و می‌توانند با بسیج امکانات برای خدمت به سازندگی جامعه تلاش کنند. به طور کلی می‌توان گفت سازمان‌های غیردولتی، گروه‌های جهادی و... متشکل از گروهی از افراد داوطلب است که بدون وابستگی به دولت و به صورت غیرانتفاعی و عام المنفعه با تشکیلات سازمان یافته، در جهت اهداف و موضوعات متنوع فرهنگی، اجتماعی، خیریه ای، تخصصی و صنفی فعالیت می‌کنند. سازمان‌های مردم نهاد را می توان بر اساس جهت گیری‌ها، سطح عملیات، گروه مشتریان تقسیم‌بندی نمود.

نظر به دستآوردهای میان راهی، گروه جهادی محمد رسول الله اقدام به طراحی و ایجاد «تنها الگوی مردمی پیشرفت، وحدت و عدالت» با عنوان «پردیس جهادی» نموده است. که بر اساس مطالعات و تجارب منطقه‌ای در حوزه‌های بهداشت و درمان، فرهنگ، تعلیم و تربیت، اقتصاد و... به جهت گفتمان‌سازی تفکر جهادی و عمل به منویات امام امت در بیانیه‌ی گام دوم انقلاب اولین پردیس جهادی کشور را در شهرستان دلگان بنیان‌گذاری نموده است.

پردیس جهادی به عنوان یک سازمان مردم نهاد و جهادی شامل مجموعه‌ای از باورهای گفتمانی (انقلاب اسلامی)، دست آوردهای علمی و اقدامات اجرایی است که در صدد تمرکز بر سه مولفه‌ی قدرت (علم، ایمان و اقتصاد) بوده و راهکارهای ارائه شده به این سه مولفه ختم می‌گردد. در پردیس جهادی با توجه به تجربه‌ی کار مردم نهاد، شناخت بوم مناطق محروم و بر اساس دسته‌بندی انواع نیازمند (نیازمند خودباور، نیازمند خودباخته، نیازمند ناتوان)، در نهایت به سه حوزه‌ی آموزش و توانمندسازی، مرکز رشد و کارآفرینی، خدمت‌رسانی عادلانه برای حل مسائل و تحقق اهداف می‌رسیم.